Bismillahirrahmanirrahim..
Assalamualaikum..
Alhamdulillah masih diberi kesempatan untuk menulis lagi di sini..
Kali ini sy nak bercerita ttg pengalaman sy mengikuti program transformasi minda (ptm) bil 5/2014..anjuran unit latihan jknns..
Alhamdulillah syukur program tamat dgn jayanya...
Sebelum saya menjejakkan kaki ke program ini,beberapa orang di pejabat memomokkan program ini kepada sy.. Fasi yang poyo dan garang kononnya dan macam2 yang memang membuatkan sy begitu takut dan gerun untuk menjejakkan kaki ke program ini.. Dah la sy nak bawa family sekali.. Maklumlah, anak sy masih fully bfeeding memang terpaksa sy book hotel berdekatan unt suami anak dan ibu mertuaku.. Mujur ibu mertua sangat bertolak ansur..
muka qaasem sedih je kene tinggal dengan ummi :'(
Hari pertama sy rasa memang tak seronok..tak best..rasa macam dalam neraka.. Mana tak nya hari pertama masa di briefing oleh penyelaras, ni tak boleh tu tak boleh.. Rasa seperti dilayan macam kanak2 riang.. Dah lama orang tak layan sy macam ni.. Bila kawan sy mntak izin nak beli kasut sebab terlupa nak bawa pun tak dibenarkan malah dipersoalkan kenapa dy tak bawa di depan orang ramai.. Masyaallah jujur rasa menyesal join program ni timbul dalam hati kecil ini.. Oh ya, nama sy sebenarnya takde pun dalam kursus ptm kali ni tapi sy yang nak join sangat kursus ni smpai call unit latihan tu..
Lepas tu fasi 1 bg ucapan.. Sangat strict bunyinya.. Siap halau sapa2 yang rasa tak boleh nak ikut peraturan.. Saya rasa menyampah ketika itu.. Jujur.. Bajet bagus je.. Siap kata mimpi buruk la program gagal la.. Memang poyo habis..haha mati la sy klo dibaca en roy.. Haha.. Hari pertama banyak diisi dengan ceramah selepas tu..
Hari kedua..
Dimulakan dengan senaman pagi.. Di tepi pantai.. Sy enjoy.. Hilang stress keje.. Lagipun bila kita pandang laut dan ingat kebesaran Allah, kita dapat pahala selain ketenangan..
Lepas tu petangnya ada aktiviti sukaneka..
Yang ni best.. Sangat2 best.. Jujur.. Hari kedua sy mula kenal fasi2, mula kenal penyelaras.. Diorang baik.. Sangat2 baik.. Penyelaras prog kalau terserempak dengan sy mesti tersenyum dan tanya macam mana sy..ok ke tak? Fasi pun da mula tersenyum.. Sy rasa selesa.. Lepas game2 tu diorang ni baik la sebenarnya..
Mungkin garang mula2 tu bersebab.. Kalau tak buat camtu confirm macam2 hal timbul.. Lepas tu kami dipecahkan by group unt buat persembahan dan setiap dua kump dijaga oleh 1 fasi..
Alhamdulillah kump sy semua sangat sempoi.. Fasi pun sempoi.. Task kami ialah buat lakonam untuk malam terakhir.. Fasi bagi idea.. Dan kami tambah2 idea tu.. Kami bekerja dalam keadaan enjoy dan santai..stress???langsung tak..lakonan simple..skrip pun spontan.. Tapi alhamdulillah kebanyakan fasi terima plot cerita kami.. Komen mereka buat kami lebih bersemangat..hehe.. Bila ingat semula kenangan tu tersenyum sendiri saya dibuatnya..
Hari ketiga..
Pagi jogging macam biasa.. Lepas tu ceramah then petang riadah.. Kami diberi masa untuk sesi latihan bersama kumpulan msg2.. Kami pilih untuk ke pantai.. Suasana pantai lebih tenang dan santai.. Malamnya fasi nak tengok persembahan kami dan komen.. Kami dgr ada kump yg kene tukar semua jln cerita.. Kebanyakan nya.. Kecuali group kami.. Syukur.. Kami semangat.. Sambil berlatih gelak2...enjoy sgt..
Hari keempat..
Ada makan malam gala.. Semua kump buat persembahan.. Semua dapat no 1.. Adil kan..
Lepas tu fasi umum kan 10 peserta dpt markah terendah n kene balik.. Dan nama sy pun ada.. Peliklahh sy rasa group sy terbaik kot.. Ok mungkin group yg terbaik tp bukan sy.. Redha je la.. Memang x nangis.. Sbb terkejut.. Siap mula2 kata sy selamat lepas tu panggil balik nama sy..ok last2 tinggal kami berempat n disingkirkan.. Sy rasa mcm masuk akedemi fantasia plak time tu.. Siap ada kete da tunggu luar nak jmpt.. Naik la kami bereempat dalam kete..kete tu jalan jap pastu driver dy yakni urusetia tu dpt call la konon boss call suh patah balik.. Yang peliknya dy pegang telepon tu terbalik weyhhh... Sy lg la pening.. Yang lagi dua orang tu memang nanges da gile2..ribut petir sume.. Sy boleh lagi bertahan.. Takla sedih sgt.. Dah takde rezeki tu dahla kan.. Maybe rezeki kat tempat lain..
Oke.. Dah patah balik kitorang pun diarah masuk balik mengadap boss.. Masuk2 tengok diorang nyanyi lagu hepi besday...okeyyyyyyyyyy...siap ada kek.. Time tu rasa malu kotttttt....
Bila en roy bagi mic suh bagi ucapan baru la sy nanges.. Bukan nanges sedih sebab sy kne keluar.. Tapi nanges terharu.. Ramai rupanya kawan2 kat situ yang sayang pada sy, kesian kat sy bila sy kene keluar dr program.. Jujur memang sy nanges sebab tu.. Masa ni sy sedar tak silap sy call en roy untuk join ptm bil 5 ni.. Sy rasa bertuah.. Allah yang aturkan pertemuan sy dgn peserta yg hebat dan baik2.. Semua sedih dan turut menangis.. Padahal sy yg kne keluar.. Diorang selamat.. Good kan.. Sini sy ada belajar nilai2 murni yg memang takkan sy lupa..
Last day were exam.. Sonang jo weyh..haha.. Lepas tu persmbhn.. Mcm biasa group kami buat dgn enjoy dan ikhlas..last, fasi kami tunjuk markah penilaian kpd kami.. Sume dpt markah tinggi tp plg tinggi sy dan ada lg sorang.. Terkejut sy.. Apa yg dinilai pd sy smpai sy dpt mrkh tertinggi pun masih sy tertanya2.. Apa pun sy suka ptm bil 5/2014... Kenangan yg takkan sy lupa.. :) sy rasa kepayahan saya dihargai..bawak family..curi2 masa pam susu semua tu berbaloi bg sy.. Alhamdulillah semua da selesai.. :)
